El Boton de Nacar

Deze documentaire van een verbijsterde schoonheid begint als een ogenschijnlijke wetenschappelijke studie over oceaanwater, vertrekkende van een kristal (één druppel water) om dan een ommetje te maken als antropologisch werk over de verschillende stammen van oorspronkelijke bewoners van Chileens Patagonië en uiteindelijk uit te komen bij een bijzonder scherpe aanklacht tegen de vreselijke Pinochet-dictatuur die vanaf begin de jaren 70 het land in een ijzeren greep hield. Gevolgd door jaren van terreur, waar het land nog lang niet mee klaar is. En een begenadigd filmmaker zoals Guzman al zeker niet. Daarvoor is de straffeloosheid te flagrant (geweest), de willekeur te immens, het geweld tegen hen die het oneens waren met de dictatuur te onmenselijk. Met de precisie van een microscoop en de filmcamera als onthullende getuige is hij op zoek gegaan naar wat de bodem van de oceaan en het water hebben gedaan met de 1200 tot 1400 spoorloos verdwenen opposanten die destijds dood of nog levend in zee zijn gegooid. Een document dat de kijker met verbijstering achterlaat. Of hoe jaren ingehouden woede zoveel aardse schoonheid kan genereren.

REGIE: PATRICIO GUZMAN; 2015; FRANKRIJK, SPANJE, CHILI; 1u22; SPAANS GESPR. NED. ONDERTIT.

Meer informatie >>