Focus op Latijns-Amerika in filmhuis de Spiegel, Heerlen

In veel Latijns-Amerikaanse landen heeft de afgelopen jaren ontevredenheid bij de bevolking tot gewelddadige uitbarstingen geleid. Teleurstelling over het falen van de democratie, de onuitroeibare corruptie en het neoliberale economische beleid worden als oorzaken gezien. Het coronavirus heeft de structurele onvolkomenheden, waaronder een zwakke gezondheidszorg en een grote informele economie, nog verder benadrukt.

Een van de manieren om meer te weten te komen over dit fascinerende continent is naar films kijken. Wat maakt deze films nou zo bijzonder? Dat heeft te maken met hun toegankelijkheid en de grote diversiteit aan onderwerpen. Latijns-Amerika kent zeker westerse invloeden, maar er zijn ook grote inheemse gemeenschappen met eigen tradities. Ruim vijf eeuwen na de Spaans-Portugese kolonisatie is de emancipatie van veel van deze groepen onmiskenbaar, al is er nog een lange weg te gaan waar het bijvoorbeeld de positie van indianen en het geweld tegen vrouwen betreft.

Latijns-Amerikaanse films laten het allemaal zonder voorbehoud zien: de tegenstellingen tussen rijk en arm, discriminatie en racisme, geweld van militairen en drugsbendes, machismo, de verwoesting van de natuur en overleven in de stadsjungle van megasteden als Buenos Aires, Rio de Janeiro, São Paulo, Lima en koploper Mexico-Stad (20 miljoen inwoners). Maar ook: levenslust, vrolijkheid en een groot talent om te improviseren. De latino’s houden ons, ogenschijnlijk zo nuchtere Nederlanders, daarmee een fraaie spiegel voor.

Filmhuis De Spiegel vertoont in april, mei en juni drie films met focus op Latijns-Amerika: Estación Catorce, Utama en Argentina 1985.