Japón

Het speelfilmdebuut van Carlos Reygadas (Post tenebras lux) uit 2002 is een gevoelig portret van een in Mexico-Stad levende vijftiger die naar het platteland trekt om zelfmoord te plegen. Hij vindt onderdak bij een bejaarde, diepreligieuze vrouw die de man-in-crisis op zijn gemak probeert te stellen. Met een bijzondere liefde tot gevolg.

 

In zijn speelfilmdebuut toont Reygadas zich al een eigenzinnig filmauteur die weinig op heeft met de op het verhaal gerichte Hollywoodvertelling; net als zijn grote voorbeeld Andrej Tarkovski kiest Reygadas voor het weergeven van stemmingen en gevoelens door middel van beelden, geluiden en muziek. ‘Zijn films zijn beter te begrijpen door te kijken, luisteren en ervaren, dan door te denken of verklaren’, schreef De Filmkrant naar aanleiding van Japón.