Intussen is er evenveel tijd verstreken als de tijd die ik effectief in Mexico doorbracht: twee jaar en een half. Een lief, twee jobs en drie kookcursussen later droom ik nog bijna wekelijks van die heerrrlijke Mexicaanse keuken met haar kleurrijke groenten, vruchten en kruiden. ‘Super sabroso, super fresco.’ Het kan ook aan de toenmalige schoonmoeder liggen, die me meetroonde van markt naar keuken en eettafel om ‘chiles en nogada’, ‘moles’ en ‘tortillas’ allerhande van begin tot einde in elkaar te flansen. Bij deze, uit culinaire nostalgie, drie Mexicaanse gerechten... » meer lezen
Intussen is er evenveel tijd verstreken als de tijd die ik effectief in Mexico doorbracht: twee jaar en een half. Een lief, twee jobs en drie kookcursussen later droom ik nog bijna wekelijks van die heerrrlijke Mexicaanse keuken met haar kleurrijke groenten, vruchten en kruiden. ‘Super sabroso, super fresco.’ Het kan ook aan de toenmalige schoonmoeder liggen, die me meetroonde van markt naar keuken en eettafel om ‘chiles en nogada’, ‘moles’ en ‘tortillas’ allerhande van begin tot einde in elkaar te flansen. Bij deze, uit culinaire nostalgie, drie Mexicaanse gerechten... » meer lezen
Intussen is er evenveel tijd verstreken als de tijd die ik effectief in Mexico doorbracht: twee jaar en een half. Een lief, twee jobs en drie kookcursussen later droom ik nog bijna wekelijks van die heerrrlijke Mexicaanse keuken met haar kleurrijke groenten, vruchten en kruiden. ‘Super sabroso, super fresco.’ Het kan ook aan de toenmalige schoonmoeder liggen, die me meetroonde van markt naar keuken en eettafel om ‘chiles en nogada’, ‘moles’ en ‘tortillas’ allerhande van begin tot einde in elkaar te flansen. Bij deze, uit culinaire nostalgie, drie Mexicaanse gerechten... » meer lezen
Elke eerste en tweede november kleuren de Mexicaanse straten, steegjes en vloeren oranje. Het heeft niets met Halloween te maken, maar met een prachtige bloem (cempasuchil) en een eeuwenoude traditie, die na de kolonisatie van het Latijns-Amerikaanse continent op de Rooms-Katholieke kalender werd geijkt. Simplemente: ‘los dias de los muertos’. Op deze dagen worden de doden herdacht zoals dat hoort: niet met een traan, maar met een lach. Een vage herinnering wordt een kleurrijke herdenking in aangenaam gezelschap. Familie, vrienden, eten en drank zijn steeds in grote getale ‘presente’ om... » meer lezen
Gisteren vond je op Facebook- en Twitterpagina’s van vele Mexicaanse jongeren foto’s van duimen met stembusinkt en hoopgevende berichten als “¡Yo voto por el cambio!” (Ik stem voor verandering!). Vandaag blijkt het omgekeerde waar. Hier en daar tref je volgend adagium van Milan Kundera aan: “La nación que pierde conciencia de su pasado, también va perdiendo gradualmente la conciencia de si misma.” (Een natie die zijn verleden vergeet, vergeet stap voor stap ook zichzelf.). Vele Mexicanen voelen zich immers letterlijk en figuurlijk verslagen. De rechtse, conservatieve Enrique Peña Nieto (PRI)... » meer lezen
Vandaag, 1 juli, kiezen de Mexicanen een nieuwe president. Het belooft een uiterst spannende stembusgang te worden. Dat ligt niet zozeer aan de verdeelde stem van het volk, maar vooral aan het corrupte systeem. Zes jaar geleden verliep de verkiezingsstrijd minstens even bikkelhard. Toen nam Felipe Calderón (PAN) het op tegen López Obrador (AMLO). De eerste beloofde het drugsgeweld de kop in te drukken door het leger eropuit te sturen, terwijl de tweede kandidaat eerder in onderwijs en gelijke kansen wilde investeren. Met een halve procent haalde de rechtse Felipe... » meer lezen