conSentido op Facebook 
conSentido op Twitter 
posts van Ruby Sanders
Tiempos menos modernos (Simón Franco, 2011): niet zo modern Argentinië
De Engelse titel van Tiempos menos modernos (Simón Franco, 2011) luidt Not so Modern Times, een verwijzing naar Modern Times, de klassieker van Charlie Chaplin uit 1936, waarin de industrialisatie en anonimiteit van het moderne leven op satirische wijze wordt bekritiseerd. Het leven van hoofdpersoon Payaguala in deze Argentijnse film, bijna tachtig jaar later verfilmd, heeft niets weg van de groteske samenleving waar Chaplin kritisch tegenover stond. Totdat daar op een dag verandering in komt, en industrialisatie en globalisering in deze films ook thema’s worden. De film vertelt het verhaal van Ramiro... » meer lezen
Sabor Latino: Ajiaco Bogotano
Wanneer ik een onbekend land (in Latijns-Amerika maar ook elders) bezoek, is het eerste wat ik bij aankomst doe, een lijstje aanmaken met lokale gerechten. En dan vooral de juiste namen bij de juiste gerechten, want op sommige plekken kan het knap lastig zijn de goede benamingen te onthouden. In Latijns-Amerika kan een vergelijkbaar gerecht op tien verschillende plekken wel tien verschillende namen hebben. Ook kan eenzelfde naam op een andere plek een heel ander gerecht zijn! In Bogotá waren de eerste weken vooral die benamingen moeilijk te onthouden. Het... » meer lezen
Argentijnse plattelandshel op laatste dag LAFF
Zondag, de laatste dag van het festival, stond helemaal in het teken van winnaars: jurywinnaars, publiekswinnaars, favorieten van filmcritici en Latijns-Amerikaspecialisten. In het vierde en laatste deel van de LAFF/Cedla Film Course besprak Ouweneel één van zijn favoriete films en winnaar van de Latin Angel Jury Award 2008: La Rabia. De filmcursus die op het Cedla gegeven wordt – in het kader waarvan op het LAFF vier films met bijgaand minicollege vertoond zijn – heeft een algehele focus op de post-liberale samenleving in Latijns-Amerika en La Rabia kijkt op een... » meer lezen
LAFF 2013: Eeuwig jong in Argentinië
Op donderdag 9 mei stond het Latin American Film Festival in Utrecht in het teken van het dagthema Forever Young. De focusfilms Tiempos Menos Modernos van Simón Franco en El muerto y ser feliz van Javier Rebollo laten beiden een man op leeftijd zien in hedendaags Argentinië: de één binnen steeds dezelfde vierkante meters tegen de gure achtergrond van zuidelijk Patagonië; de ander op een roadtrip door het noorden van het land. Dit verslag is ook te lezen in de dagkrant van het festival, de LAFF Daily, waarin dagelijks artikelen... » meer lezen
LAFF 2013: een voorproefje
Deze prachtige trailer verraadt het al: het Latin American Film Festival komt er weer aan, en dat betekent dat de voorpret begonnen is! Je kunt je verheugen op een week lang films kijken en ontdekken uit alle uithoeken van Latijns-Amerika, erover leren en ook discussiëren. Van 7 tot en met 12 mei vindt het festival plaats in Utrecht. conSentido neemt vast met je door wat je zoal kunt verwachten. Het festival opent met de Argentijnse film El último Elvis, van de regisseur Armando Bo. In deze debuutfilm zwalkt een volhardende... » meer lezen
Reportero (Bernardo Ruiz, 2012): hoge prijs voor onafhankelijk pers in Mexico
Sommige documentaires ontlenen hun bestaansrecht direct aan het verhaal dat ze vertellen. Reportero is er zo een, door een dringend pleidooi voor persvrijheid te houden en te tonen dat dit op sommige plekken alles behalve vanzelfsprekend is. Regisseur Bernardo Ruiz vertelt het verhaal van het Noord-Mexicaanse weekblad Zeta, dat sinds 1980 bestaat en regionale misdaad, misstanden uit de lokale politiek en de onwaarschijnlijk grote narco-invloed aan de kaak stelt. Helaas niet zonder gevolgen voor het dappere team van medewerkers. Reportero beschrijft de opgang van het weekblad, in het leven geroepen... » meer lezen
Ánima Buenos Aires: geestig en grimmig Argentinië in getekend vierluik
Dat animatie zo veel meer is dan Disney en Pixar, wordt elk jaar getoond op het Holland Animation Film Festival. Een van de lange films in 2013 is Ánima Buenos Aires, bestaande uit vier korte verhalen (van ongeveer twintig minuten) over Buenos Aires, ‘net zo divers als de stad zelf’. Inderdaad zijn de verhalen uiteenlopend, weliswaar gekenmerkt met telkens duidelijk overkoepelende thematiek. De film is samengesteld en geproduceerd door María Verónica Ramírez, ook verantwoordelijk voor de originele introductie die voorafgaand aan elke film terugkeert en een graffitisjabloon toont van een tangodansend paar dat in... » meer lezen
Uma História de Amor e Fúria: alternatieve geschiedenis van zes eeuwen Brazilië
In de Braziliaanse animatiefilm Uma Historia de Amor e Fúria van journalist, politicoloog en filmmaker Luiz Bolognesi wordt verhaald over ‘liefde en furie’ die de grenzen van tijd overstijgen. Dit gegeven doet denken aan het recente Cloud Atlas, maar is in Uma Historia… een stuk beter te volgen. De protagonist doorkruist bijna zeshonderd jaar Brazilië in een zich telkens herhalende geschiedenis, waarmee de film toont dat elke tijd dezelfde verschrikkingen van onrecht en onderdrukking kent. Maar ook dat sommige liefdes zo sterk zijn dat ze de tand des tijds altijd overleven. Het verhaal speelt zich steeds af... » meer lezen
Boteco Lúcio: Braziliaans fusioneten in Amsterdam-Zuid
Een traditionele Braziliaanse feijoada naast een lokaal Hollands lam: restaurant Boteco Lúcio in Amsterdam serveert naar eigen zeggen “een creatieve mix tussen de Braziliaanse en Europese keuken”, en dat klopt behoorlijk. Het restaurant, dat niet direct opvalt tussen de vele eetgelegenheden, bestaat ruim een jaar en gaat onder bezielende leiding van chef-kok Lúcio Fiúza. Deze Braziliaan was eerder chef-kok in en eigenaar van verschillende restaurants in Brazilië, Venezuela en El Salvador. Hij maakt zoveel mogelijk gebruik van biologische producten en maakt het liefst alles zelf. Na zijn Latijns-Amerikaanse omzwervingen kwam... » meer lezen
NO (Pablo Larraín, 2012): Chile, la alegria ya viene!
In oktober 1988 verrasten de inwoners van Chili de wereld door met ruim 55% ‘nee’ te stemmen tegen een nieuwe termijn van dictator Augusto Pinochet, die al vanaf 1973 aan de macht was. De murw geslagen bevolking van Chili werd geraakt door de positieve campagne die de oppositie voerde voorafgaand aan het referendum dat Pinochet zelf had uitgeroepen. Tegen ieders verwachting in lukte het de oppositie om in hun schaarse zendtijd het volk te overtuigen van een ‘nee’ tegen nog eens acht jaar Pinochet. De film NO, van de Chileense... » meer lezen
Sabor Latino: de veelzijdige keuken van Peru, Colombia en Venezuela in twee aantrekkelijke kookboeken
Hoewel de Peruaanse keuken binnen Peru en daarbuiten een onmiskenbare traditie geniet, weten we er in Nederland vrij weinig van, behalve misschien dat ze in Peru cavia’s eten. Maar waar in Nederland en België nog wel een handjevol Peruaanse restaurants te vinden zijn, is van de Colombiaanse en Venezolaanse keuken zo mogelijk nog minder bekend. En dat is jammer! Onlangs zijn twee Engelstalige kookboeken verschenen die deze keukens introduceren aan een breed (niet-latino) publiek: The food & cooking of Peru en The food and cooking of Colombia and Venezuela. Deze... » meer lezen
Sabor Latino: de veelzijdige keuken van Peru, Colombia en Venezuela in twee aantrekkelijke kookboeken
The food and cooking of Peru, Flor Arcaya de Deliot The food and cooking of Colombia and Venezuela, Patricia McCausland-Gallo Hoewel de Peruaanse keuken binnen Peru en daarbuiten een onmiskenbare traditie geniet, weten we er in Nederland vrij weinig van, behalve misschien dat ze in Peru cavia’s eten. Maar waar in Nederland en België nog wel een handjevol Peruaanse restaurants te vinden zijn, is van de Colombiaanse en Venezolaanse keuken zo mogelijk nog minder bekend. En dat is jammer! Onlangs zijn twee Engelstalige kookboeken verschenen die deze keukens introduceren aan een... » meer lezen
Tres (Pablo Stoll Ward, 2012): subtiele toenadering in Uruguay
Het Uruguayaanse filmduo Pablo Stoll en Juan Pablo Rebella, vaak liefkozend als ‘de twee Pablo’s’ aangeduid, ontving wereldwijd veel lof voor hun debuutfilm 25 Watts (2001) en diens opvolger, Whisky (2004). Binnen Uruguay werd juichend gereageerd op deze jonge cineasten die de tot dan toe nauwelijks bestaande nationale cinema van glans voorzagen en het land inhoudelijk een spiegel voorhielden. Dat de films niet licht opgevat dienen te worden maar heel veel over Uruguay vertelden, heb je hier kunnen lezen. Hun geplande derde film, toepasselijk Tres genaamd, werd na de tragische... » meer lezen
Sabor Latino: Buñuelos colombianos
Buñuelos worden op elke straathoek in Colombia verkocht, soms zo klein als een abrikoos, soms zo groot als een flinke perzik. Mensen kopen ze op straat of maken ze zelf thuis, want de ingrediënten die je nodig hebt voor deze zachtzoete kaasballetjes, heb je eigenlijk altijd wel in huis. Alleen het meel van cassave of yuca, hier ook wel tapiokmeel genoemd, is waarschijnlijk in een Nederlandse keuken niet standaard aanwezig. In tropische winkels of Indonesische toko’s kun je het meel makkelijk vinden. Je kunt ook in plaats van meel zelf geschilde yuca raspen en dat... » meer lezen
Pan de muertos
Zoals het beste recept voor speculaas of oliebollen niet bestaat, is ook hét recept voor de traditionele Pan de muerto moeilijk te vinden. Elke regio, elk dorp en zelfs elk gezin heeft zijn eigen absoluut beste recept, en eigen trucjes om de zoete broodjes zo mooi mogelijk te maken. Ze moeten immers de familieleden in het hiernamaals kunnen bekoren. De pan de muerto wordt namelijk gebakken en gegeten tijdens de día de los muertos, oftewel de dag van de doden, die in Latijns-Amerika op 1 en 2 november gevierd wordt.... » meer lezen
Ruby Sanders
Ruby is mede-oprichter van conSentido, journalist en eindredacteur en studeerde Film- en Televisiewetenschappen aan de UvA en Latijns-Amerikaanse Studies aan het CEDLA.
Geboren en getogen in een gekraakt huisje in een dorpje vlakbij Amsterdam, leerde ik veel ‘normale’ Nederlandse gebruiken en regels pas op latere leeftijd kennen. Eerst bellen voordat je bij iemand op bezoek gaat? Om zes uur avondeten? Melk drinken? Wij deden niets van dat al. Mijn (Nederlandse) ouders draaiden wel veel salsa en son, tango en allerhande Caribische muziek. Toen ik 18 was vertrok ik naar Ecuador, zoals zovelen op die leeftijd. Natuurlijk geeft zo’n backpackersbezoek geen uitgebalanceerd beeld, maar ik voelde mij vanaf dat moment altijd thuis op de plekken in Latijns-Amerika die ik heb bezocht, van Uruguay tot Colombia en van Brazilië tot Mexico.
Mediastudies heb ik gecombineerd met de Master aan het CEDLA, waar ik mij richtte op nationale analyses van film en televisie. Door zoveel mogelijk Latijns-Amerikaanse producties te zien, ontdek ik steeds meer van het continent met de duizend gezichten.
