Het bloedbad van Pompeya (Documentaire)

In 2005 leidt een overval tot een bloedbad in arbeiderswijk Pompeya te Buenos Aires. Onschuldige omstanders worden aangereden tijdens de achtervolging, die eindigt in een frontale botsing waarbij drie mensen de dood vinden. Wat volgt, is een vuurgevecht met de politie waarbij de verdachte zwaargewond raakt. De zaak krijgt veel media-aandacht en wordt bekend onder de naam ‘El Masacre de Pompeya’ (het bloedbad van Pompeya).

Maar is de dader eigenlijk wel de dader? Of is de dader juist slachtoffer van een misdaad? Dat laatste is de stellige overtuiging van filmmaker Enrique Piñeyro. De documentaire ‘El Rati Horror Show’ probeert aan te tonen dat ‘dader’ Fernando Carrera slachtoffer is van politiegeweld, gefabriceerd bewijsmateriaal, een liegende openbaar aanklager en rechters die zelf strafbare feiten plegen.

Trailer

De reconstructie

De documentaire volgt Piñeyro bij het maken van de reconstructie, waarbij veelvuldig gebruik wordt gemaakt van allerlei technische snufjes. Dit kan wat steriel overkomen, maar wordt ruimschoots gecompenseerd door de gesprekken met Carrera. Piñeyro is zelf veelvuldig in beeld en neemt de kijker mee in zijn verbazing, verontwaardiging en woede over het onrecht dat Carrera is aangedaan.

Zo is het bewijsmateriaal flinterdun: de slachtoffers van de overval herkennen Carrera niet als dader. De politie blijkt daarnaast bewijsmateriaal gefabriceerd te hebben. Maar ook de rechters gaan niet vrijuit: zij verdraaiden verklaringen van getuigen en stonden toe dat Carrera een advocaat toegewezen kreeg die in eerdere zaken agenten van hetzelfde politiebureau verdedigde. Piñeyro’s conclusie is helder: de politie heeft tijdens de achtervolging grove fouten gemaakt, en toen men erachter kwam dat Carrera niet de dader was, probeerde men zich in te dekken door bewijsmateriaal te fabriceren. De rechters, die onder grote druk stonden om Carrera te veroordelen, hebben zich schuldig gemaakt aan het verdraaien van getuigenverklaringen.

Het resultaat is een zeer aangrijpende film die je rechtvaardigheidsgevoel flink op de proef stelt. Hoewel de dictatuur bijna drie decennia achter ons ligt, heeft Argentinië nog steeds niet afgerekend met haar dictatoriale verleden. In een land waar de politie boven de wet meent te staan, en justitie dat toelaat, zijn onschuldige burgers het slachtoffer. De belangrijkste boodschap van Piñeyro is dan ook: wij lopen allemaal het risico een tweede Fernando Carrera te worden, zolang we in handen zijn van incompetente en corrupte politie en justitie.

De Spaanstalige documentaire kan op Youtube in z’n geheel bekeken worden. Ondertiteling ontbreekt helaas.

Gerechtigheid?

De documentaire heeft zijn uitwerking niet gemist: het Argentijnse Hooggerechtshof vernietigde eerder deze maand het vonnis. Dit betekent dat de zaak opnieuw behandeld moet worden. Na zes jaar opsluiting, mag Carrera de nieuwe uitspraak thuis afwachten.

Piñeyro

Het is niet de eerste keer dat een documentaire van Piñeyro tot grote commotie leidt: in 2006 bracht zijn documentaire ‘Fuerza Aérea, Sociedad Anónima’ de grootschalige corruptie binnen de Argentijnse luchtvaart aan het licht. Als oud-piloot en vakbondsman had Piñeyro aan den lijve de gevaren ondervonden van het vliegen in Argentinië.