conSentido op Facebook 
conSentido op Twitter 
Film en Televisie
7 Días en La Habana: vluchtige ontmoetingen en menselijke emoties in Havana
Vanaf donderdag 19 juli is de film 7 Días en la Habana te zien in bioscopen door heel Nederland. Daarnaast organiseert het LAFF (Latin American Film Festival) van 19 t/m 21 juli een Cubaans filmprogramma rondom de release van de film Lantaren Venster in Rotterdam. Op Cuba worden er in kleine stapjes veranderingen doorgevoerd. Hoewel er voor de meeste inwoners nog niet veel verandert, lijkt het land met Raúl Castro aan het roer een vrijere koers te willen varen. Een bezoek van de Paus, positieve geluiden ten opzichte van het homohuwelijk, vrijgelaten... » meer lezen
‘Raising Resistance’: sojaproductie, opstandige boeren en de situatie in Paraguay
Hoewel de afgelopen jaren meer aandacht is gekomen voor de schaduwzijde van de mondiaal oprukkende soja-industrie, blijft het onderwerp vaak onderbelicht. Een relatief onbekend land als Paraguay als setting voor deze problematiek maakt de documentaire Raising Resistance (Bettina Borgfeld, David Bernet, 2011) de moeite waard voor wie hierover meer weten wil. Dit geldt zeker in het licht van recente ontwikkelingen waarbij president Fernando Lugo na uit de hand gelopen opstanden van landloze boeren eind juni 2012 werd afgezet door de Paraguyaanse senaat. Na een dictatuur van vijfendertig jaar gevolgd door nog eens... » meer lezen
Mosquita y Mari (Aurora Guerrero, 2012): gevoelige chicanas in Los Angeles
Mosquita y Mari, de eerste lange speelfilm van regisseuse Aurora Guerrero, vertelt het bescheiden verhaal van twee jonge chicanas, tienerdochters van Mexicaanse immigranten, in Los Angeles’ grotendeels door Mexicaanse immigranten bewoonde wijk Huntington Park. Regisseuse Guerrero is zelf in een soortgelijke wijk opgegroeid en jarenlang actief geweest als buurtwerker in vergelijkbare wijken. Ze probeert het geluid van de Chicana-gemeenschap te laten horen; niet door stereotypes als jeugdbendes of geweld te tonen, maar juist het dagelijkse, niet direct spectaculaire bestaan te verbeelden dat zoveel immigranten leiden. Hardwerkend, een beter leven voor... » meer lezen
Nieuwe Boswet funest voor Braziliaans Amazonegebied
Nieuwe Boswet Ongeveer acht jaar geleden werd er in Brazilië grond ontbost met in totaal de oppervlakte van bijna heel Nederland. Inmiddels is dat gelukkig een heel stuk minder geworden, maar ontbossing blijft een zorgelijk punt voor Latijns-Amerika’s grootste land. Zeker nu het Braziliaanse Congres eind april een hervorming, of beter gezegd een versoepeling van de zogenoemde Boswet heeft aangenomen, die het volgens critici makkelijker maakt land door middel van massale houtkap te ontbossen. Over de veranderingen in de Boswet wordt al jaren geruzied in Brazilië, vooral tussen milieuactivisten en inheemse gemeenschappen... » meer lezen
Todos tus muertos (Carlos Moreno, 2011): stapels doden in onverschillig Colombia
De dagelijkse routine van de eenvoudige boer Salvador wordt bruut verstoord als blijkt dat iemand een berg lijken op zijn land heeft gedumpt. Over zijn toeren haast Salvador zich naar het dorp om verslag te doen van de massamoord. De burgemeester en de korpschef willen niets weten van de lijken, die de verkiezingen misschien in gevaar kunnen brengen. Bang voor een publiek schandaal, wringen ze zich in allerlei bochten om de moorden geheim te houden. Ondertussen brandt de zon, zoemen de muggen, rinkelt de telefoon onophoudelijk en voelen ze de hete adem... » meer lezen
Norteado (Rigoberto Pérezcano, 2009): stille immigratie uit Mexico
Speelfilmdebuut waarin de Mexicaan Andrés verschillende pogingen onderneemt om illegaal de grens met de Verenigde Staten over te steken. Intussen sluit hij vriendschap met twee vrouwen die hem wat werk en een slaapplek geven in een winkeltje, precies naast de enorme muur die hem van zijn doel moet weerhouden. Na een aantal documentaires (bijvoorbeeld XV en Zaachila (2002) en El niño y sus necesidades básicas (1999)) debuteert Rigoberto Perezcano als fictieregisseur met de bescheiden maar intense speelfilm Norteado. Het is duidelijk te merken dat de regisseur een documentair filmoog heeft,... » meer lezen
El lugar más pequeño (Tatiana Huezo, 2011): El Salvadors zwarte geschiedenis
Twee decennia na de burgeroorlog in El Salvador keren overlevenden terug naar hun verwoeste bergdorp. Documentaire over de kracht, moed en levenslust van mensen die alles verloren. Ook over hun vermogen om zingend en hard werkend een nieuw leven op te bouwen. Om het heden te verklaren, moet je eerst het verleden begrijpen. El Salvador heeft twintig jaar na het officiële einde van de twaalf jaar durende burgeroorlog nog steeds de hoogte misdaadcijfers van Centraal-Amerika. Volgens onderzoek is het wantrouwen in de maatschappij nog altijd groot, en is geweld na... » meer lezen
El premio (Paula Markovich, 2011): pijnlijke herinneringen aan Argentinië
De zeven jaar oude Ceci woont samen met haar moeder in een bouwvallig strandhuisje aan de Argentijnse kust. Dat haar gezinssituatie niet dezelfde is als die van haar klasgenootjes, moet ze koste wat kost geheim houden in El premio, een beklemmende speelfilm over een meisje dat eind jaren zeventig opgroeit tijdens de militaire dictatuur in Argentinië. Een jong meisje probeert op ouderwetse rolschaatsen door het zand te ploegen. Het is grijs, het stormt en het lukt niet. Verwaaid komt ze een armetierig huisje binnen, direct aan het strand, waar zij... » meer lezen
Uruguays omgang met het verleden. ’25 Watts’ en ‘Whisky’: twee generaties zonder toekomst in zicht
In dit artikel worden twee hedendaagse Uruguayaanse films besproken: 25 Watts en Whisky, beiden van twee jonge Uruguayaanse regisseurs die misschien wel de stem van een verloren generatie Uruguayanen vertolken.
Paloma de Papel van Fabrizio Aguilar en het naoorlogse verwerkingsproces van Peru
Paloma de Papel van Fabrizio Aguilar en het naoorlogse verwerkingsproces van Peru: Jongeren op de weg van herinnering, verzoening en identiteit op zoek naar een nieuwe toekomst (2009)
Lima in Beeld in de films ‘Dioses’ en ‘Chicha tu madre’
Lima in Beeld in de films Dioses en Chicha tu madre: Verschillende vertellingen over de Peruaanse nationale identiteit (2009)
Abel (Diego Luna, 2010): vaderloos Mexico verbeeld
De jonge Mexicaanse acteur Diego Luna, die vooral bekend is geworden door zijn sterke rol in Y tu mamá también, heeft zich sinds korte tijd gestort op een carrière als regisseur. Met Abel zet hij een indrukwekkend debuut neer, wat mede te danken is aan de fantastische acteerprestaties van de jonge Christopher Ruíz-Esparza die Abel vertolkt. Zijn werkelijke broertje Geraldo speelt Paul, de jongere broer van Abel. De twee ontroeren in elke scène en dragen ondanks hun onervarenheid in het acteren, de halve film. De andere helft is toe te... » meer lezen
‘MARICHIWEU, Venceremos por Siempre’: Mapuchecultuur en identiteitsgesprek van een muzikant op weg
DEBO viajar/rumbo a la poblada montaña/que me espera./Mis pies se encaminan/sin pensar/cómo mi corazón llora.//Voy camino/a la poblada montaña/la de espíritus palpables/que quiero ver/y no conozco. (Decisión, Jaqueline Caniguán) “Hola” “Mari mari” MARICHIWEU, Venceremos por Siempre (we zullen voor altijd overwinnen) (2012, België, Andrés Lübbert) verhaalt een 10-dagen durende muzikale reis doorheen Zuid-Chili met de Chileens-Belgische documentairemaker Andrés Lübbert en de Chileense (jazz)muzikant Marcelo Moncada. MARICHIWEU brengt, zoals het een roadmovie past, ook een mentale reis van Marcelo op zoek naar zijn inheemse identiteit. Marcelo woont sinds 10 jaar... » meer lezen
Linha de Passe (Walter Salles en Daniela Thomas, 2008): buitenspel in São Paulo
Het is winter in São Paulo, of liever gezegd in Cidade de Líder, een arme buitenwijk van de miljoenenstad, waar Cleuza met haar vier zoons en een nieuwe baby op komst het beste probeert te maken van hun so(m)bere bestaan. De vier jongens hebben allemaal hun eigen uitwegen om de ellende van het leven van alledag te vergeten; al is het maar voor even. Oudste zoon en vrouwenversierder Denis, vult zijn dagen met het rondrijden op een brommertje als koerier en probeert daarbij zo goed en zo kwaad als het gaat... » meer lezen
Los viajes del viento (Ciro Guerra, 2009): reis door utopisch Colombia
Ignacio Carillo is een juglar, een door de wol geverfde accordeonspeler die zijn hele leven langs dorpen en boerderijen van Noord-Colombia heeft gezworven om zijn traditionele Vallenato-liederen ten gehore te brengen. Na de dood van zijn vrouw besluit hij zijn accordeon – volgens de Colombiaanse folklore een instrument dat ooit de duivel toebehoorde – terug te brengen naar zijn oude eigenaar en te stoppen met spelen. Eenmaal op weg voegt de tiener Fermín zich aan zijn zijde: hij wil niets liever dan Carillo opvolgen als juglar. De twee trekken door... » meer lezen
