conSentido op Facebook 
conSentido op Twitter 
Film en Televisie
Abel (Diego Luna, 2010): vaderloos Mexico verbeeld
De jonge Mexicaanse acteur Diego Luna, die vooral bekend is geworden door zijn sterke rol in Y tu mamá también, heeft zich sinds korte tijd gestort op een carrière als regisseur. Met Abel zet hij een indrukwekkend debuut neer, wat mede te danken is aan de fantastische acteerprestaties van de jonge Christopher Ruíz-Esparza die Abel vertolkt. Zijn werkelijke broertje Geraldo speelt Paul, de jongere broer van Abel. De twee ontroeren in elke scène en dragen ondanks hun onervarenheid in het acteren, de halve film. De andere helft is toe te... » meer lezen
‘MARICHIWEU, Venceremos por Siempre’: Mapuchecultuur en identiteitsgesprek van een muzikant op weg
DEBO viajar/rumbo a la poblada montaña/que me espera./Mis pies se encaminan/sin pensar/cómo mi corazón llora.//Voy camino/a la poblada montaña/la de espíritus palpables/que quiero ver/y no conozco. (Decisión, Jaqueline Caniguán) “Hola” “Mari mari” MARICHIWEU, Venceremos por Siempre (we zullen voor altijd overwinnen) (2012, België, Andrés Lübbert) verhaalt een 10-dagen durende muzikale reis doorheen Zuid-Chili met de Chileens-Belgische documentairemaker Andrés Lübbert en de Chileense (jazz)muzikant Marcelo Moncada. MARICHIWEU brengt, zoals het een roadmovie past, ook een mentale reis van Marcelo op zoek naar zijn inheemse identiteit. Marcelo woont sinds 10 jaar... » meer lezen
Linha de Passe (Walter Salles en Daniela Thomas, 2008): buitenspel in São Paulo
Het is winter in São Paulo, of liever gezegd in Cidade de Líder, een arme buitenwijk van de miljoenenstad, waar Cleuza met haar vier zoons en een nieuwe baby op komst het beste probeert te maken van hun so(m)bere bestaan. De vier jongens hebben allemaal hun eigen uitwegen om de ellende van het leven van alledag te vergeten; al is het maar voor even. Oudste zoon en vrouwenversierder Denis, vult zijn dagen met het rondrijden op een brommertje als koerier en probeert daarbij zo goed en zo kwaad als het gaat... » meer lezen
Los viajes del viento (Ciro Guerra, 2009): reis door utopisch Colombia
Ignacio Carillo is een juglar, een door de wol geverfde accordeonspeler die zijn hele leven langs dorpen en boerderijen van Noord-Colombia heeft gezworven om zijn traditionele Vallenato-liederen ten gehore te brengen. Na de dood van zijn vrouw besluit hij zijn accordeon – volgens de Colombiaanse folklore een instrument dat ooit de duivel toebehoorde – terug te brengen naar zijn oude eigenaar en te stoppen met spelen. Eenmaal op weg voegt de tiener Fermín zich aan zijn zijde: hij wil niets liever dan Carillo opvolgen als juglar. De twee trekken door... » meer lezen
Las Acacias (Pablo Giorgelli, 2011): voorzichtige verbondenheid in Argentinië
Op het 64ste filmfestival van Cannes is de Caméra d’Or, de prijs voor het beste debuut, naar de Argentijnse filmmaker Pablo Giorgelli gegaan voor zijn Las Acacias. De film is een onmiskenbare roadmovie, een minimalistische weliswaar maar behelst alsnog de elementen die een roadmovie dient te hebben. De film volgt de weg van Rubén (Germán de Silva), een eenzame vrachtwagenchauffeur die al jaren dagelijks hout transporteert van Asunción del Paraguay naar Buenos Aires. Op een dag verandert zijn reis over de snelweg. Wanneer hij ’s ochtends vertrekt vanuit een motel in... » meer lezen
Porfirio (Alejandro Landes, 2011): zwijgzaam protest in Colombiaans binnenland
Porfirio Ramírez Aldana woont in een kleine stad aan de rand van de Colombiaanse Amazone en is verlamd als gevolg van een verdwaalde politiekogel. Zijn wereld bestaat uit de kleine kamers van zijn huis en zijn rolstoel. De rechtszaak die hij voert tegen de regering wil maar niet vlotten en hij zint op wraak. Wat niet gezegd kan worden, moet maar gezongen worden. Al eeuwenlang worden gevoelige onderwerpen die niet hardop uitgesproken worden, wel degelijk van persoon tot persoon overgebracht via liederen. In Colombia is de vallenato hier bij uitstek het... » meer lezen
Interview Alejandro Landes “Het allerbelangrijkste is een gevoel overbrengen”
Porfirio In een afgezonderd stadje aan de Amazone verkoopt Porfirio Ramírez belminuten om in zijn inkomen te voorzien. Door een politiekogel is hij verlamd geraakt en aan bed en rolstoel gekluisterd. Zelfs voor de kleinste handelingen heeft hij hulp nodig. Maar lichaam en geest verzetten zich halsstarrig tegen het hem aangedane onrecht. Gevoelens van wraak en verlangens stapelen zich op en leiden tot een wanhoopsdaad. Die daad zelf krijgen we niet te zien, wel de voorbereidingen en de routines van de verlamde man. Producir sensaciones ConSentido interviewde de jonge Ecuadoriaans-Colombiaanse... » meer lezen
Cine Local en los Andes Peruanos
Cine Local en los Andes Peruanos: una Conversación de Identidad Cultural entre Directores y Público en Puno (2011)
‘MARICHIWEU, Venceremos por Siempre’: een Chileens-Belgische Roadmovie in Première
Tijdens de stormachtige avond van 5 januari 2012 vond in de Arenbergschouwburg in Antwerpen de multimediale première plaats van MARICHIWEU, Venceremos por Siempre (2012, België, Andrés Lübbert). De intimiteit van de Kleine Zaal bood de grote opkomst de perfecte locatie om mee op reis te gaan met regisseur Andrés Lübbert en (jazz)muzikant Marcelo Moncada. Een tocht doorheen andere winderige streken in het Zuiden van Chili waar de Chileense Belg Marcelo op zoek gaat naar zijn inheemse afkomst en identiteit. Het persoonlijke verhaal spreekt aan en brengt tegelijkertijd, aan de hand... » meer lezen
Pequeñas voces van Jairo Eduardo: het verwerkingsproces van Colombia en Latijns-Amerika
Het Latijns-Amerikaans Filmfestival van Vlaanderen benadrukt de kracht van film en kunst. De kracht van kunst, of ruimte maken voor emoties en verhalen achter feiten en cijfers. Zo beleeft een publiek ver weg in een cinemazetel wat er ergens anders gebeurt. Maar het is ook een manier voor zij die er midden in zitten om het verwerkingsproces te begeleiden. De vormen om een verhaal te vertellen zijn eindeloos. Pequeñas voces (2010), een animatiedocumentaire van Eduardo Carrillo, woensdag 23 november op het Festival te zien, is hier een sterk voorbeeld van.... » meer lezen
Dinsdag 22 november – een filmavond van snijdende contrasten
De samenstelling van het filmprogramma op het Latijns-Amerikaans Film Festival van Vlaanderen op dinsdag 22 november was zo goed afgestemd dat de combinatie van drie vertoningen de individuele films nog meer kracht inblies. Ik heb het over de kortfilm Topo Gigio is dead (2011, Chili, David Miranda Hardy), de documentaire Empleadas y Patrones (2010, Panama, Abner Benaim) en de langspeelfilm La Mosca en la Ceniza (2009, Argentinië, Gabriela David). De voortdurende gevolgen van de Chileense Pinochet dictatuur (1973-1990) in Topo Gigio is dead staken pijnlijk af tegen de frivoliteiten van... » meer lezen
De Caravana, een urbane grensoverschrijdende komedie
De Caravana (2010, Argentinië, Rosendo Ruiz), een spannende komedie met meeslepende muziek, verdient extra aandacht te midden van de wel 40 kortfilms, documentaires en langspeelfilms die het Latijns-Amerikaans Film Festival van Vlaanderen 2011 hebben vorm hebben gegeven. Pablo Gonzalez Galetto, fotografie-regisseur van De Caravana, gaf tijdens een interview meer inzicht in deze gelaagde Argentijnse film. De Caravana vertelt het verhaal van Córdoba, de tweede grootste stad van Argentinië, zijn urbane cultuur, sociale klassen en het bredere Argentijnse verhaal van de relatie tussen Buenos Aires en het binnenland. Juan Cruz, een... » meer lezen
