Latijns-Amerika magazine.
 

La novia del desierto: op zoek naar bescheiden geluk in Argentinië

22-11-2017 door Ruby Sanders

Teresa is al meer dan dertig jaar in dienst als empleada en nana ofwel huishoudelijke hulp en kindermeisje bij de familie Cid, woonachtig in een oud groot prachthuis in Buenos Aires. Als de familie besluit – noodgedwongen – het huis te verkopen bedanken ze Teresa net zo makkelijk voor haar trouwe diensten. De grond valt onder haar voeten vandaan. Dat was het dan.

Nadat de verhuizing een feit is, helpt de familie Cid Teresa aan een plek bij een bevriend gezin dat op zoek is naar een betrouwbare hulp. Klein details is dat de nieuwe werkplek meer dan duizend kilometers verder gelegen is, in het noordwestelijke San Juan. Onderweg daar naartoe krijgt de bus waarmee Teresa reist autopech en strandt ze in Vallecito, een klein bedevaartsoord langs de snelweg, in de woestijn van Noord-Argentinië. Reizigers komen in Vallecito om voor de heilige la difunta Correa’ een bloemetje of een flesje water neer te leggen.

Terwijl we als kijker gelijktijdig met Teresa in de woestijn stranden, en even net zo verloren zijn als zij, aanschouwen we in afgewisselde scenes de laatste dagen van Teresa als trouwe hulp bij de familie waar ze al die jaren voor heeft gezorgd. Teresa – we ontdekken later dat zij al vroeg wees was geworden – kwam als jong meisje terecht bij de familie, die een nana voor hun pasgeboren zoon zocht. Zoals (steeds minder) gebruikelijk in Latijns-Amerika woonde Teresa inpandig, en fungeerde ze naast schoonmaakster, kokkin en persoonlijke hulp van de ouders, ook als surrogaatmoeder voor het zoontje, dat ze min of meer als haar eigen kind opvoedde. Van deze geschiedenis zien we vooral het tipje van de sluier in La novia del desierto, maar hij is van cruciaal belang om Teresa en haar plek in de maatschappij te begrijpen. Het subtiele maar emotionele afscheid van haar ‘zoon’ grijpt dan ook aan.

In Vallecito ontmoet Teresa de breedsprakige en forse marktkoopman Miguel ‘el gringo’ (een charmante Claudio Rissi). Als ze wat ronddoolt over de markt, haalt hij haar over om iets te passen, waarop Teresa haar tas met daarin al haar bezittingen in zijn camper laat staan. Als ze de volgende dag in paniek terugkomt, is de tas er niet en gaan ze samen op zoek, in een trip door de woestijn, langs verschillende adressen waar Miguel denkt te vermoeden de tas te kunnen treffen. Zoals het een road movie betaamt, is Teresa eerst huiverig en dwars voor dit nieuwe avontuur dat ze verplicht moet ondergaan, maar weet de joviale en ontwapenende Miguel haar gaandeweg te ontdooien. Het onderweg zijn fungeert daarbij als katalysator voor haar persoonlijke ontwikkeling. De nieuwe werkplek verdwijnt steeds meer op de achtergrond en muurbloem Teresa ontdekt dat zij ondanks jarenlange wegcijfering wel degelijk gevoelens heeft.  

Hoofdrolspeelster Paulina García kennen we van ‘Gloria’, de Chileense filmhuis-hit uit 2013 over een vrouw van middelbare leeftijd die haar liefdesleven weer probeert op te pakken. In La novia del desierto is ze niet terug te herkennen: van zelfbewuste, elegante en sensuele vrouw in Gloria is ze veranderd in een grijze muis, een onzeker meisje van in de vijftig. García en de regisseurs Cecilia Atán en Valeria Pivato maken van Teresa geen vrouw om medelijden mee te krijgen, maar gunnen haar ten volste het voorzichtige geluk. En dat kan in deze film van de kleine gebaren zitten in een paar nieuwe schoenen, dat extra glaasje wijn of zelfs een haarspeldje dat met lieve precisie wordt rechtgezet.  

De bescheiden film (in lengte en in actie) is het speelfilmdebuut van het Argentijnse regisseursduo en werd geselecteerd voor Un Certain Regard in Cannes. Veel wordt er niet uitgelegd of uitgediept, maar de prachtige beelden maken indruk. De setting in het weidse niemandsland rondom Vallecito slaat volgens de regisseurs op de onbestemde positie van vrouwen als Teresa. Een leven lang zorgen voor een familie die niet de jouwe is en dan met lege handen eindigen. En juist de leegte van het landschap, van het moment, blijkt plotseling Teresa’s laatste kans op geluk te betekenen.

reageren

meer Kunst en Media

meer Recensies

meer Argentinië