conSentido op Facebook 
conSentido op Twitter 
Latijns-Amerikaanse films op het IFFR 2019
Het International Film Festival Rotterdam beleeft van 23 januari tot en met 3 februari haar 48e editie. Het programma staat online, de kaartverkoop is gestart en dat betekent puzzelen, agenda’s naast elkaar leggen en het meest compleet mogelijke schema bij elkaar priegelen. Om jullie te helpen heeft conSentido een overzicht samengesteld met alle Latijns-Amerikaanse films die op het festival te zien zijn.
ARGENTINIË:
Una banda de chicas
Marilina Giménez, 2019, 83′.
Een brutaal en ongepolijst portret van de alternatieve muziekscene in Buenos Aires, vanuit strikt vrouwelijk perspectief. Voormalig muzikant Marilina Giménez introduceert een bonte reeks lokale acts van vrouwen die zelf de controle houden over hun look en hoe zij klinken in de studio – de ene nog uitdagender dan de andere.
De nuevo otra vez
Romina Paula, 2019, 84′
Hoe blijf je een individu als je ook rollen als moeder, vrouw én dochter moet vervullen? Waar vind je ruimte voor jezelf, naast de duizelingwekkende liefde voor je kind? Oprecht, intrigerend debuut van actrice Romina Paula, waarmee ze een liefdevolle blik werpt op de relatie met haar moeder en haar zoon.
Las hijas del fuego
Albertina Carri, 2018, 115′
Twee vrouwen, geliefden, ontmoeten elkaar weer na een lange tijd. De een wil een pornofilm maken, de ander wil op bezoek bij haar familie. Ze besluiten op reis te gaan door het zuiden van Argentinië, samen met een vrouw die ze hebben ontmoet op een avondje uit met een verrassende afloop. De poly-amoureuze roadtrip leidt langs adembenemende plekken en langs meer vrouwen die zich bij hen aansluiten: allen op een keerpunt in hun leven.
Hombres de piel dura
José Celestino Campusano, 2019, 96′
De kracht van dit Argentijnse drama schuilt in zijn bescheidenheid. Via het prisma van slechts twee relaties schetst regisseur José Celestino Campusano de moeizame omgang met homoseksualiteit in verschillende strata van de Argentijnse samenleving. Ariel is een mooie boerenzoon die met zijn vader en zus in het landelijke deel van de provincie Buenos Aires woont. Seks heeft hij leren kennen dankzij Omar, een priester waarmee hij een geheime affaire onderhoudt.
Introduzione all’oscuro
Gastón Solnicki, 2019, 71′
Eerbetoon van de Argentijnse filmmaker Gastón Solnicki aan Hans Hurch, die twintig jaar lang directeur was van het Weense filmfestival Viennale en in 2015 nog jurylid van de Tiger Competitie; in juli 2017 overleed hij totaal onverwacht aan de gevolgen van een hartaanval.
Joel
Carlos Sorín, 2019, 100′
Joel Noguera steelt als negenjarig adoptiejongetje het hart van de kijker, maar de inwoners van een klein stadje in Patagonië zijn minder van hem gecharmeerd. Subtiel drama over adoptie en samenleven. Filmveteraan Carlos Sorin (Historias minimas) maakt in elke scène ongemak, goede bedoelingen en de ingewikkelde balans daartussen voelbaar.
Murder Me, Monster
Alejandro Fadel, 2018, 109′
In een afgelegen en slaperig stadje in het Argentijnse deel van het Andesgebergte wordt een onthoofd vrouwenlichaam gevonden. Aan lokale politieagent Cruz de taak om de mysterieuze zaak op te lossen. Al snel wordt David, de verwarde echtgenoot van Cruz’ minnares, opgepakt als hoofdverdachte. Daarmee is de zaak allesbehalve gesloten: David zou telepathisch verbonden zijn met het werkelijke monster en Cruz zoekt naar antwoorden in het bovennatuurlijke domein.
Rojo
Benjamín Naishtat, 2018 109′
Hoe was de mindset van de Argentijnen net voor de rechtse militaire staatsgreep van Jorge Videla? Regisseur Benjamín Naishtat duikt in deze zwartkomische en strak gestileerde film in het collectieve onderbewuste van Argentinië anno 1975, wat resulteerde in een soort röntgenfoto van waanzin en moreel verval. Het is zijn derde speelfilm in vier jaar tijd.
Soy tóxico
Daniel de la Vega, Pablo Parés, 2018, 76′
Na het succes van hun speelfilmdebuut Jennifer’s Shadow (2004) – een oefening in American gothic die speelt in een eng land dat Argentinië heet – werkten Pablo Parés en Daniel de la Vega voor een Amerikaanse maatschappij aan een postapocalyptische zombiefilm waarin Zuid-Amerika is veranderd in een multifunctionele schroothoop waar de ondoden de laatste menselijke entiteiten zijn (vergeet de mensen maar!).
BRAZILIË:
Abolição
Zózimo Bulbul, 1988, 153′
In 1988, honderd jaar na afschaffing van de slavernij in Brazilië, maakte Zózimo Bulbul deze documentaire, een indrukwekkende historische analyse van rassenkwesties in zijn land. Hij deed dat niet alleen aan de hand van diepgravend archiefonderzoek, maar ook via interviews met sleutelfiguren die betrokken waren bij het behoud van de zwarte cultuur.
Animal indireto
Daniel Lentini 51′
Na een angstaanval en een depressie laat filmmaker Daniel Lentini zich door zijn camera leiden en verlaat hij Rio de Janeiro. In korte scènes laat hij zien waar hij zijn ogen en aandacht op richt. Een stukje rivier, een vogel in een kamer, de schaduw van een raamkozijn op de wand, een close-up van een hond of de spiegeling van het gezicht van de maker in een kop koffie.
Bring Me the Head of Carmen M.
Felipe Bragança, Catarina Wallenstein, 2019, 61′
De onrust in Brazilië, waar sinds kort een extreemrechts regime aan de macht is, vormen een rijke voedingsbodem voor dit bonte verhaal. Ana, een Portugese actrice is naar Rio de Janeiro gekomen voor het vertolken van een hoofdrol in een film over Carmen Miranda, de excentrieke actrice en zangeres die Brazilië als cultuur van samba en carnaval op de kaart zette. Afwisselend in zwart-wit- en kleur komen de personages in de film tot leven, maar ze staan op gespannen voet met elkaar doordat de mythe botst met de dagelijkse realiteit.
Enquanto estamos aqui
Clarissa Campolina, Luiz Pretti, 2019, 75′
Twee levens kruisen elkaar in New York. Lamis, een Libanese vrouw, is net naar de stad verhuisd en beschrijft haar indrukken, terwijl de Braziliaanse Wilson er al tien jaar verblijft. We zien hen nooit in beeld, maar hun relatie wordt beschreven in poëtische Arabische en Portugese voice-overs, die in schril contrast staan tot de beelden, opgenomen in New York, Berlijn en Brazilië. De film spreekt daarmee letterlijk tot de verbeelding: de gebeurtenissen bevinden zich tussen wat we zien en wat we horen.
Fabiana
Brunna Laboissière, 2019, 89′
Documentaire roadmovie waarin Fabiana, een bijna gepensioneerde, transgender Braziliaanse vrachtwagenchauffeur in het reine moet zien te komen met haar toekomstige, meer honkvaste leven. Deze zelfverzekerde trucker moet na een laatste lange rit het nomadische leven vol mooie avonturen, oude vrienden en los-vaste liefjes langs de weg verruilen voor een nieuw leven.
Humberto Mauro
André Di Mauro, 2018, 90′
Volgens de Franse filmhistoricus Georges Sadoul had de Braziliaanse filmpionier Humberto Mauro (1897-1983) een geheel eigen, poëtische stijl. Deze documentaire, die zijn achterneef André Di Mauro over hem maakte, laat dat heel goed zien. Beelden uit Humberto Mauro’s films, hij maakte er zo’n driehonderd, worden ondersteund door geluidsfragmenten uit interviews die zijn zoon in de jaren zestig met hem had.
Ilha
Ary Rosa, Glenda Nicácio, 2018, 94′
Wanneer je er bent geboren, kun je dit eiland onmogelijk verlaten. Een man wordt ontvoerd, naar het eiland gebracht en gefilmd. Ontvoerder Emerson is een jonge eilandbewoner met de hartstochtelijke wens een film te maken – een film over zijn eigen leven. Maar hierbij heeft hij hulp nodig. Om de film van de grond te krijgen, is een radicale oplossing vereist, en die leidt tot een film over hem én over zijn gijzelaar, waarin hun levens met dichterlijke vrijheid voor de camera nagespeeld worden.
The Nightshifter
Dennison Ramalho 110′
In São Paolo draait het mortuarium ‘s nachts op volle toeren: levenloze bendeleden en hooligans worden aan de lopende band naar binnen gebracht. Als er geen plek meer is, stalt men de lichamen tijdelijk in de hal of bij het toilet. De ongelukkige en hardwerkende assistent-lijkschouwer Stênio hoeft zich tijdens rustigere momenten nooit te vervelen, want hij kan met de aanwezige doden praten. Wanneer Stênio door deze paranormale gave achter het geheim van zijn vrouw komt, zet hij onbedoeld een kettingreactie van wraak en verdoemenis in gang.
Gabriel Martins, Maurílio Martins, 2019, 120′
Fascinerende personages bevolken de arme buurt van Contagem waar de filmmakers zelf ook vandaan komen. No coração do mundo is hun liefdesverklaring aan de wijk en haar bewoners: een verrassend gefilmde mozaïekvertelling over mensen die − ook tegen beter weten in, of op illegale wijze − blijven werken aan een beter leven.
A noite amarela
Ramon Porto Mota, 2019, 102′
Een spirituele slasher, noemt Braziliaans filmmaker Ramon Porto Mota zijn debuut, en die beschrijving is helemaal raak. Bloed vloeit er nauwelijks bij het groepje tieners dat voor een korte vakantie op een eiland arriveert – een plek waar verder nauwelijks andere zielen lijken te leven en waar het bijna altijd donker is. Het zijn ook niet hun lichamen die hier versneden worden. Ze praten, drinken, zwerven buiten over het strand en hebben steeds verontrustender visioenen.
Primeiro ato
Matheus Parizi, 2019, 19′
Het echte leven komt de theaterbubbel binnen in dit urgente drama, waarin twee Braziliaanse theaterstudenten hun acteerles verruilen voor straatprotesten.
Temporada
André Novais Oliveira, 2018, 113′
Juliana is net verhuisd van haar geboorteplaats Itaúnas naar een grotere stad om daar te gaan werken voor een gezondheidszorgprogramma ter bestrijding van de knokkelkoorts. In haar nieuwe werk bezoekt Juliana huizen om die te controleren op schuilplaatsen van muggen. Ze ontmoet veel verschillende mensen, maakt vrienden en heeft nieuwe ervaringen die haar leven langzaamaan veranderen.
Caetano Gotardo, 2019, 118′
In lange, beschouwende en veelzeggende gesprekken met vrienden, geliefden en onbekenden, waarin vooral het creatieve proces centraal staat, ontvouwt zich een slim en narratief spel met tijd en personages. Een dag (of is het langer?) uit het leven van filmmaker Joao.
CHILI:
Gloria Bell
Sebastián Lelio, 2018, 102′
Sebastián Lelio maakte na Una mujer fantástica en Disobedience een remake van zijn eigen Chileense film Gloria(2013). Na actrice Paulina García is het nu de sprankelende Julianne Moore die indruk maakt als de gescheiden Gloria Bell, een onafhankelijke vrouw van in de vijftig. Overdag is ze druk met haar baan en kersverse kleinkind, ’s avonds staat ze graag op de dansvloer in vrijgezellenclubs. Totdat ze een ongemakkelijke romance begint met een man die ze aan de bar oppikt (een kwetsbare John Turturro).
Historia de mi nombre
Karin Cuyul, 2018, 78′
De Chileense documentairemaker Karin Cuyul werd vernoemd naar Karin Eitel. Deze jonge vrouw werd in 1987 gearresteerd en op televisie ondervraagd en gemarteld door de geheime dienst van Pinochet, aan de vooravond van een referendum dat een einde maakte aan een kwart eeuw schrikbewind. Bijna tien jaar na die schokkende uitzending ontmoette de regisseur als klein meisje de ouders van haar naamgeefster, die een foto van haar maakten.
Une histoire sans destin
Enrique Ramirez, 2019, 55′
Veroveringsverhalen en utopische voorstellen komen bij elkaar in een film die zich afspeelt op de grens tussen land en water. Drie personages creëren een nieuwe wereld. Een oude man staat in de zee, een soldaat maakt zich klaar voor vertrek en een vrouw kijkt door een verrekijker de verte in. Het is niet helemaal duidelijk waar op aarde we ons bevinden, de regels staan niet vast en soms staat de wereld letterlijk op z’n kop.
Nona. If They Soak Me, I’ll Burn Them
2019, 86′
Het Chileense kuststadje waar Nona (66) haar leven leidt, wordt geteisterd door bosbranden. Velen verliezen hun huis, maar Nona’s onderkomen blijft fier overeind staan. In dit hybride verhaal over een eigenzinnige, anarchistische grootmoeder wordt vooral ook een generatie geportretteerd die door de recente Chileense geschiedenis voor het leven getekend is.
Dominga Sotomayor, 2019, 110′
Door de ogen van tieners Sofia, Lucas en Clara bezien we het leven in een Chileense commune in de zomer van 1990, waar de bewoners zich opmaken om de komst van het nieuwe jaar te vieren. De belevenissen van de drie tieners weerspiegelen de groeipijnen van de jonge democratie, na bijna twee decennia militaire dictatuur.
COLOMBIA:
Pájaros de verano
Cristina Gallego, Ciro Guerra, 2019, 125′
Fascinerende mix van inheems drama en harde misdaadfilm, over de eeuwenoude tradities van de Noord-Colombiaanse Waayu en de vernietigende effecten van de drugshandel. Ooit waren hun levens eenvoudig en overzichtelijk, maar met de drugs kwam eind jaren zestig niet alleen het geld maar ook het geweld.
Pirotecnia
Federico Atehortúa Arteaga, 2019, 85′
Op 6 maart 1906 worden vier mannen geëxecuteerd voor de poging tot moord op Rafael Reyes, de president van Colombia. De gebeurtenis wordt vastgelegd op foto’s, die later dienen als basis voor een gefictionaliseerde verfilming van de mislukte staatsgreep. Vanaf dat begin is cinema onlosmakelijk verbonden met de gewelddadige geschiedenis van het Zuid-Amerikaanse land. Bewegend beeld wordt gebruikt voor geschiedschrijving, propaganda, desinformatie en bindmiddel voor een natie die maar geen eenheid wil worden.
MEXICO:
Chèche lavi
Sam Ellison, 2019, 79′
Alles verkocht, alles achtergelaten. Een lange reis via Brazilië en Peru, om uiteindelijk in het laadruim van een vrachtwagen Mexico binnen te rijden. Klaar om een nieuw leven in de VS te beginnen. Maar dan is daar die muur. De Haïtiaanse vluchtelingen Robens en James komen voor nare verrassingen te staan in Chèche lavi, ook al laat regisseur Sam Ellison niet eens alle ellende zien.
PERU:
Todos somos marineros
Miguel Ángel Moulet, 2019, 104′
Als hun schip is gestrand en de eigenaar failliet verklaard, staat voor drie Russische vissers het leven op pauze. Hoe nu verder? In Peru blijven? Of alles op alles zetten om terug te keren naar Rusland? Knap, sfeervol debuut waarin de mannen moeten zien te overleven in een onbekend niemandsland.
URUGUAY:
Belmonte
Federico Veiroj, 2019, 75′.
Wat is er toch met Belmonte dat hij met zijn onaangepaste gedrag mensen afstoot, en zelfs zijn dochtertje dreigt te verliezen? Een vrij kunstenaarsbestaan én een regelmatig gezinsleven, hij wil het allebei, maar ook weer niet. Van de regisseur van La vida util en El apostate.
Het gehele programma is online te vinden.
reageren