Muchas gracias Ecuador…

05-11-2014 door Lisa Couderé

Muchas gracias Ecuador voor waar de wegen naar hebben geleid te midden van adembenemende landschappen.

Muchas gracias Ecuador om mij te leren dat ook vulkanen levensverhalen vertellen, verliefd worden en bescherming bieden.

Muchas gracias Ecuador om de cacao in mijn chocolade te zijn.

Muchas gracias Ecuador…

… om mij de kans te bieden samen te werken met zo veel verschillende mensen, samen met hoogtes, laagtes, middens, en transformaties!

… om mij te leren dat het succes van projecten vaak op de overgave en inzet van enkele bijzondere personen steunt.

… om me te laten beleven wat de antropologie al schreef; cultuur is in beweging en identiteit is veel-heel-veel-vuldig. Bijvoorbeeld. Liefde zoeken op traditionele feesten, en tegelijkertijd ook romantische soap-liefde achterna, met lang rockershaar of misschien toch een traditionele vlecht, ronddansen en met de voeten stampen om de aarde om haar vruchten te bedanken.

… om me te laten proeven dat maïs wel lekker is en in zo veel verschillende vormen en smaken omgetoverd kan worden.

… om me te laten ervaren dat de beste remedie tegen “één van die dagen” een warme maaltijdsoep is om jezelf vanbinnen op te warmen en de dag terug in handen te nemen.

… en om met mij te delen dat, nu we het toch over eten hebben, een ronde vorm eten lekkerder maakt, een tarwetortilla rond als de zon voor het ontbijt, of vrolijke geelrode aardappel-tortilla’s, yapingachos, de ondergaande zon bij het avondmaal. En dan heb ik het nog niet over de maanvormige empanandas.

Muchas gracias Ecuador… om mij te doen inzien dat hoewel voor mij zondagochtend de markt de leukste plek op aarde is, idylle ver te zoeken is. Groenten-verkopers, empanada con café, sapjeskraampjes,… het is harde concurrentie en werken om te overleven en de kinderen naar school te kunnen sturen.

… om mij te laten zien dat als Ecuadoranen in onze landen en hun migratiebestemmingen en nieuwe thuis worden gediscrimineerd, en zelfs tussen kust- en bergbewoners van eigen land lelijk doen, Colombiaanse vluchtelingen en migranten in Noord-Ecuador ook in vakjes van dieven, profiteurs en prostituees worden geduwd. Nota aan mezelf: we doen het allemaal overal, proberen er op te letten.

… dat Skype de liefdevolste uitvinding is van allemaal.

Muchas gracias Ecuador… om op mijn weg een 85-jarige vrouw met 11 kinderen en één geliefde echtgenoot te zetten. Tereza, diepgelovig katholiek, voorbehoedsmiddelen niet willen promoten aan jongeren, maar tegelijkertijd wel samen met jongeren en ouderen vol overtuiging over Seksuele en Reproductieve rechten bijleren om ze te promoten.

… om me te laten inzien dat als je niet kan schrijven je kan zingen en dansen en dat je wanneer de kans zich aanbiedt het misschien toch nog kan leren.

Muchas gracias Ecuador

… om mij te tonen dat gemeenschapsparticipatie zonder ondersteuning in de mechanismes en onafhankelijke controleorganen geen transparante participatie garandeert; dat een wet zonder lokale uitvoering en acceptatie geen voet heeft om op te staan; en dat Seksuele en Reproductieve Rechten krijgen zonder ze zich eigen te kunnen maken historische uitsluiting niet wegwerkt. Maar dat er steeds bijzondere mensen voor dit alles strijden.

… om mij het belang te (her)bevestigen van het opnemen van gender als echt transverseel thema, en niet gewoon als mooie woorden op een pamflet, hier, daar, overal.

… om me te leren dat de sleutelwoorden respect, empathie en creativiteit zijn.

… om mij de trend en moeilijke oefening tussen economische belangen en het behoud van natuur, maar ook gemeenschap en cultuur, van dicht bij te doen voelen. Een strijd van velen. De aarde huilt.

… om te bevestigen dat barbecueën en ijsjes echt niet alleen op die paar warmste dagen van het jaar hun plaats hebben, maar iedere zondagnamiddag kunnen opvrolijken.

… om mij te laten zien dat je ook na 15 jaar thuis kan komen. Zoals anderhalf decennium nadat de bankencrisis zo vele Ecuadoranen naar Spanje, Italië en de Verenigde Staten bracht.

… om mij te doen inzien dat van dichtbij de werkelijkheid altijd anders is, en nog anders van dichterbij.

Muchas gracias Ecuador voor de ontvangst, de vriendschap, de nieuwsgierige ogen van mijn metekind, de liefde, het afscheid, de toekomstdoos en het tot later, hasta luego Ecuador.