Sabor Latino: onvervalst en lekker Colombiaans bij El Panelazo in Amsterdam-Zuid

Altijd een handige tip: als je in een restaurant met een buitenlandse keuken eet, kijk dan even goed rond. Zie je ook mensen afkomstig uit het betreffende land eten? Dan weet je meestal zeker dat je in ieder geval qua authenticiteit goed zit. In Nederland nog niet zo makkelijk, want hoeveel Colombianen wonen er nu helemaal in Amsterdam-Zuid? In ieder geval eten ze bij El Panelazo in Buitenveldert. Meteen bij binnenkomst valt op dat het restaurant gezellig gevuld is, zowel met Nederlanders als met Colombianen, en zelfs een paar Japanners (Amstelveen telt een grote Japanse gemeenschap). Niet slecht voor een restaurant in deze buurt; de meeste bezoekers zullen een eindje hebben moeten reizen. Een goed teken; het eten en de sfeer zullen de reis waarschijnlijk waard zijn.  

De sfeer in het ruime restaurant is ontspannen. Uit de boxen klinkt gemoedelijke cumbia en salsa, en het restaurant is ingericht als een knusse huiskamer: alle decoratie lijkt geselecteerd op basis van emotionele waarde en herinneringen aan Colombia. Even later zullen ook wij ons ver weg van de koude Hollandse winter voelen. Het is niet te merken dat El Panelazo amper een jaar open is. Dat klopt ook wel, want de eigenaren runden eerder jarenlang een soortgelijk restaurant in de Amsterdamse Van Woustraat. Gelukkig zijn hun klanten ze niet vergeten.

De huiselijke sfeer zit ‘m er vooral in dat El Panelazo een familierestaurant is, gerund door de Nederlandse Bert en de Colombiaanse Ilse. Moeder staat in de keuken, en naar we begrijpen maakt zij alles eigenhandig klaar, met de grootste zorg en oog voor detail. Het tempo van bediening ligt dan ook niet erg hoog, maar dat maakt niet uit, we zitten er warmpjes bij in dit onbekende stukje Amsterdam. Vader en ras-Amsterdammer Bert bedient de bar, die centraal in het restaurant is opgesteld, en brengt ook de gerechten. Tenslotte springt ook de jonge telg van de familie, de charmante Colombiaans-Nederlandse zoon van het stel, in de bediening bij. Enigszins verlegen maar beslist heel aardig en netjes helpt hij de verschillende gezelschappen op deze vrijdagavond.

Wat je in Colombia ongetwijfeld overkomt, gebeurt ook in El Panelazo: je ogen zullen groter zijn dan je maag, want de porties zijn net zo authentiek als het eten zelf, en dat betekent: groot en machtig. Vooraf is het dus eigenlijk niet nodig om een portie patacones (platgeslagen onrijpe bakbanaan) of yuca frita (gefrituurde yuca/cassave) te bestellen, maar we doen het toch want het is al laat op deze kille winteravond en we hebben grote trek. Beiden zijn heerlijk en komen met een pittige ají.

We gaan daarna voor een combinatie van vier hoofdgerechten zodat we van alles kunnen proeven. Daarbij uiteraard een van de grootste culinaire uitdagingen die Colombia rijk is: de bekende bandeja paisa. Dit heerlijke gerecht afkomstig uit de paisa-regio (Antioquia) voor grote eters is een combinatie van gebakken cassave, bonen, rijst, een beetje gehakt, een arepa, stukjes uitgebakken varkensbuik (chicharrón) en wat plakjes avocado. Eigenlijk bedoeld als lunch tijdens een dag hard werken op het land, is het geen wonder dat de gemiddelde ‘conSentida’ dit niet op krijgt. Maar oh, wat is het lekker, we komen nog een heel eind. Vergelijkbaar heftig is de picada, een mix van verschillende gegrilde stukjes vlees, worst en kip met gebakken cassave en aardappeltjes. Ook heerlijk, alleen waren de aardappels wat ons betreft gekookt beter tot hun recht gekomen, zoals je in Colombia vaak ziet. Door de aardappel óók te bakken wordt het toch al machtige gerecht onnodig te zwaar. Naast deze overdaad aan vlees nemen we ook de gebakken dorade (gigantisch maar vers en sappig) en visfilet in kokossaus. Dit laatste gerecht is beduidend lichter en geschikt voor de wat kleinere eter. 

Zoals gezegd, met honger zul je na de hoofdgerechten beslist niet achterblijven, maar uit pure nieuwsgierigheid bestellen we toch twee nagerechtjes om met z’n vieren te delen. Wederom grote porties; zowel de smeuïge flan als de guavepasta met witte kaas (typisch Colombiaanse zoetigheid) zijn erg smaakvol.

Naar goed Colombiaans gebruik: calorierijk troostvoedsel voor grote eters, klaargemaakt met gevoel voor eten en hart voor de zaak. Iets meer groente zou de gerechten geen kwaad doen, en ook af en toe een gekookte aardappel in plaats van gebakken zou een goed idee zijn, Verder is El Panelazo volgens ons het omreizen dubbel en dwars waard. We zullen zeker terugkomen!