‘Peru komt niet los van verleden’
Ruim een kwart eeuw nadat zij op Kerstnacht voor onze ogen flauw viel in de kathedraal van Arequipa kan Keiko Fujimori op zondag 6 juni gekozen worden tot de nieuwe president van Peru. Daarmee zou ze in de voetsporen treden van haar roemruchte vader. Alberto Fujimori, van Japanse afkomst maar bijgenaamd el chino, was een gekozen autocraat die het Andesland in de jaren negentig met harde hand ontdeed van de guerrilla van Lichtend Pad en de hyperinflatie de kop indrukte. Hij is veroordeeld voor schending van de mensenrechten en zit een jarenlange gevangenisstraf uit.
Afgelopen jaren was corruptie het grootste obstakel. Alle nog levende ex-presidenten blijken steekpenningen te hebben aangenomen, Fujimori incluis. Je zou daarom een nieuwe start verwachten. De eindstrijd in het door corona zwaar getroffen Peru gaat echter tussen twee politici die spoken uit het verleden met zich meedragen. De tot voor kort onbekende vakbondsleider en pseudocommunist Pedro Castillo is het schrikbeeld van de middenklasse en het bedrijfsleven, doodsbang voor Venezolaanse toestanden en een heropleving van Lichtend Pad. Keiko Fujimori was vooral bezig met amnestie voor haar vader en obstructie van de regering. Ondertussen zat ze maanden in voorarrest vanwege witwaspraktijken en financiële onregelmatigheden. Toch noemt Nobelprijswinnaar Mario Vargas Llosa haar het minste van twee kwaden. Wat een ironie. In 1990 was hij het die onverwachts de verkiezingen verloor van een grote onbekende: ene Alberto Fujimori.
reageren