conSentido op Facebook 
conSentido op Twitter 
Recensies
El lugar más pequeño (Tatiana Huezo, 2011): El Salvadors zwarte geschiedenis
Twee decennia na de burgeroorlog in El Salvador keren overlevenden terug naar hun verwoeste bergdorp. Documentaire over de kracht, moed en levenslust van mensen die alles verloren. Ook over hun vermogen om zingend en hard werkend een nieuw leven op te bouwen. Om het heden te verklaren, moet je eerst het verleden begrijpen. El Salvador heeft twintig jaar na het officiële einde van de twaalf jaar durende burgeroorlog nog steeds de hoogte misdaadcijfers van Centraal-Amerika. Volgens onderzoek is het wantrouwen in de maatschappij nog altijd groot, en is geweld na... » meer lezen
El premio (Paula Markovich, 2011): pijnlijke herinneringen aan Argentinië
De zeven jaar oude Ceci woont samen met haar moeder in een bouwvallig strandhuisje aan de Argentijnse kust. Dat haar gezinssituatie niet dezelfde is als die van haar klasgenootjes, moet ze koste wat kost geheim houden in El premio, een beklemmende speelfilm over een meisje dat eind jaren zeventig opgroeit tijdens de militaire dictatuur in Argentinië. Een jong meisje probeert op ouderwetse rolschaatsen door het zand te ploegen. Het is grijs, het stormt en het lukt niet. Verwaaid komt ze een armetierig huisje binnen, direct aan het strand, waar zij... » meer lezen
Abel (Diego Luna, 2010): vaderloos Mexico verbeeld
De jonge Mexicaanse acteur Diego Luna, die vooral bekend is geworden door zijn sterke rol in Y tu mamá también, heeft zich sinds korte tijd gestort op een carrière als regisseur. Met Abel zet hij een indrukwekkend debuut neer, wat mede te danken is aan de fantastische acteerprestaties van de jonge Christopher Ruíz-Esparza die Abel vertolkt. Zijn werkelijke broertje Geraldo speelt Paul, de jongere broer van Abel. De twee ontroeren in elke scène en dragen ondanks hun onervarenheid in het acteren, de halve film. De andere helft is toe te... » meer lezen
Linha de Passe (Walter Salles en Daniela Thomas, 2008): buitenspel in São Paulo
Het is winter in São Paulo, of liever gezegd in Cidade de Líder, een arme buitenwijk van de miljoenenstad, waar Cleuza met haar vier zoons en een nieuwe baby op komst het beste probeert te maken van hun so(m)bere bestaan. De vier jongens hebben allemaal hun eigen uitwegen om de ellende van het leven van alledag te vergeten; al is het maar voor even. Oudste zoon en vrouwenversierder Denis, vult zijn dagen met het rondrijden op een brommertje als koerier en probeert daarbij zo goed en zo kwaad als het gaat... » meer lezen
Los viajes del viento (Ciro Guerra, 2009): reis door utopisch Colombia
Ignacio Carillo is een juglar, een door de wol geverfde accordeonspeler die zijn hele leven langs dorpen en boerderijen van Noord-Colombia heeft gezworven om zijn traditionele Vallenato-liederen ten gehore te brengen. Na de dood van zijn vrouw besluit hij zijn accordeon – volgens de Colombiaanse folklore een instrument dat ooit de duivel toebehoorde – terug te brengen naar zijn oude eigenaar en te stoppen met spelen. Eenmaal op weg voegt de tiener Fermín zich aan zijn zijde: hij wil niets liever dan Carillo opvolgen als juglar. De twee trekken door... » meer lezen
Las Acacias (Pablo Giorgelli, 2011): voorzichtige verbondenheid in Argentinië
Op het 64ste filmfestival van Cannes is de Caméra d’Or, de prijs voor het beste debuut, naar de Argentijnse filmmaker Pablo Giorgelli gegaan voor zijn Las Acacias. De film is een onmiskenbare roadmovie, een minimalistische weliswaar maar behelst alsnog de elementen die een roadmovie dient te hebben. De film volgt de weg van Rubén (Germán de Silva), een eenzame vrachtwagenchauffeur die al jaren dagelijks hout transporteert van Asunción del Paraguay naar Buenos Aires. Op een dag verandert zijn reis over de snelweg. Wanneer hij ’s ochtends vertrekt vanuit een motel in... » meer lezen
Porfirio (Alejandro Landes, 2011): zwijgzaam protest in Colombiaans binnenland
Porfirio Ramírez Aldana woont in een kleine stad aan de rand van de Colombiaanse Amazone en is verlamd als gevolg van een verdwaalde politiekogel. Zijn wereld bestaat uit de kleine kamers van zijn huis en zijn rolstoel. De rechtszaak die hij voert tegen de regering wil maar niet vlotten en hij zint op wraak. Wat niet gezegd kan worden, moet maar gezongen worden. Al eeuwenlang worden gevoelige onderwerpen die niet hardop uitgesproken worden, wel degelijk van persoon tot persoon overgebracht via liederen. In Colombia is de vallenato hier bij uitstek het... » meer lezen
‘MARICHIWEU, Venceremos por Siempre’: een Chileens-Belgische Roadmovie in Première
Tijdens de stormachtige avond van 5 januari 2012 vond in de Arenbergschouwburg in Antwerpen de multimediale première plaats van MARICHIWEU, Venceremos por Siempre (2012, België, Andrés Lübbert). De intimiteit van de Kleine Zaal bood de grote opkomst de perfecte locatie om mee op reis te gaan met regisseur Andrés Lübbert en (jazz)muzikant Marcelo Moncada. Een tocht doorheen andere winderige streken in het Zuiden van Chili waar de Chileense Belg Marcelo op zoek gaat naar zijn inheemse afkomst en identiteit. Het persoonlijke verhaal spreekt aan en brengt tegelijkertijd, aan de hand... » meer lezen
