Er is weinig Braziliaanser dan een gemengd kind: de bevolking van het land wordt doorgaans gezien als een grote smeltkroes van culturen en kleuren. En terwijl ruim de helft van de bevolking zwart of gekleurd is, en de samba en capoeira alom worden gevierd als nationale symbolen van de ‘regenboognatie’, wordt het slavernijverleden vaker verhuld dan openlijk besproken. Er bestaan dan ook nauwelijks films over de Braziliaanse slavernij. Maar de zwarte Brazilianen komen ergens vandaan. Waarvandaan, dat wilde regisseur Daniela Thomas tot in de puntjes onderzoeken. In het indrukwekkende historische... » meer lezen
Aquarius, de tweede speelfilm van de Braziliaanse regisseur Kleber Mendonça Filho, bekend geworden met zijn debuut Neighboring Sounds, is wederom gesitueerd in zijn woonplaats Recife. De stad in het noorden van Brazilië speelt in deze even grimmige als prachtige film een rol op zich: een plek rijk aan geschiedenis die ten prooi valt aan de moderne machten van overwoekerend commercialisme en rücksichtsloze projectontwikkelaars. Duik in zee Clara, een 65-jarige weduwe (gespeeld door de inmiddels 67-jarige, maar nog immer sensuele Sonia Braga) bewoont al decennia lang een ruim en licht appartement... » meer lezen
De 37-jarige Rosa, moeder van twee jonge dochters en tekstschrijver voor een bedrijf dat badkamerbenodigdheden verkoopt, is voortdurend bezig met de noden van haar familie: haar veeleisende kinderen, haar veelal afwezige echtgenoot en haar afstandelijke moeder. Ze heeft nauwelijks kans om aan zichzelf te denken; haar ambities als toneelschrijver heeft ze tijden geleden opzijgeschoven. Door plotselinge gebeurtenissen in haar leven wordt ze gedwongen te ontdekken wie ze werkelijk is – naast moeder, dochter en vrouw van. In de eerste scènes is Rosa met haar gezin op bezoek bij haar vrijgevochten... » meer lezen
Migratie, intern of transnationaal, vrijwillig of gedwongen, legaal of illegaal, is vandaag de dag een centraal onderwerp op het Latijns-Amerikaanse continent. Het is ook een onmiskenbare bron van inspiratie voor de hedendaagse Latijns-Amerikaanse literatuur. De cowboykampioen, de roman waar de Mexicaanse schrijfster Aura Xilonen (inmiddels 21 jaar) op haar negentiende mee debuteerde, over een jonge Mexicaan die het straatleven van Mexico ontvlucht en als illegaal de grens naar de VS oversteekt, is hier een mooi voorbeeld van. De 17-jarige Liborio doet er alles aan om te overleven in deze wereld... » meer lezen
El ciudadano ilustre begint met een veelbetekenende scène waarin de Argentijnse schrijver Daniel Montovani de Nobelprijs voor Literatuur in ontvangst neemt van het Nobelcomité en het Zweedse koningshuis. In plaats van de prijs dankbaar te ontvangen, houdt Montovani een uitgebreide toespraak over de ondergang van de kunstenaar bij een erkenning zo groot en geïnstitutionaliseerd. Hij spreekt zelfs van een ‘fatale’ erkenning, door van de kunstenaar een instituut te maken en schoffeert en passant de monarchie en alle royale instituties. De toon is gezet voor een film vol zwarte humor die ook... » meer lezen
Het uitbundige groen van de Colombiaanse jungle is adembenemend mooi, maar achter het natuurschoon is een constante dreiging voelbaar. Leven en dood; onschuld en wreedheid liggen hier dichtbij elkaar. Hoewel de vrede in Colombia nog broos is en mannen en vrouwen – zeker in het binnenland – niet overal zeker zijn van hun veiligheid, is het genezingsproces begonnen. Dat betekent terugkijken op de gruwelijkheden en vele getuigenissen laten horen. Films over het Colombiaanse conflict zijn er intussen in verschillende soorten en maten en debuterend regisseur Felipe Guerrero heeft ervoor gekozen... » meer lezen
Bij de naam Cubafonia vreesde ik een compilatie van alweer dezelfde traditionele Cubaanse muziek geïnterpreteerd door alweer een middelmatige band. Maar zodra de naam Gilles Peterson op een plaat staat, kun je ervan op aan dat het om kwaliteit gaat. Peterson werkte als dj, producer en platenbaas samen met onder andere Jamiroquai, Erykah Badu en Gregory Porter, en nu dus met 24-jarige Havaanse Daymé Arocena. Bij de contrabas intro van het eerste nummer Eleggua wordt al meteen duidelijk dat Arocena niet voor niets een van de meest innovatieve Cubaanse muzikanten... » meer lezen
Harvey Magallanes woont en werkt als taxichauffeur in de Peruaanse hoofdstad Lima. Wanneer op een dag een jonge vrouw in zijn taxi stapt, herkent hij haar als Celina, die hij twintig jaar geleden gekend heeft, toen zij nog een jong meisje was en hijzelf als soldaat in het Peruaanse leger diende. ‘Yo puedo! Yo puedo! Si se puede! Si se puede!’ (‘Ik kan het! Jij kunt het!’): aan het begin van de film Magallanes belandt de gelijknamige hoofdpersoon op een piramidespel-achtige bijeenkomst waar hij Celina naartoe is gevolgd. Maar hoe hard... » meer lezen
De nieuwste cd van Música Temprana, La Esfera de Apolo, draait om de Peruaanse componist José de Orejón y Aparicio (1706-1765). Het Nederlands-Argentijnse muziekensemble onder leiding van Adrián Rodríguez van der Spoel, dat al ruim vijftien jaar bestaat en de Latijns-Amerikaanse barokke muziek in Nederland bekendheid heeft gegeven, presenteerde hun zesde cd met drie concerten op bijzondere locaties in Nederland. conSentido was erbij in de Waalse Kerk in Amsterdam. De Amsterdamse wallen: toeristen omzeilen, patat en lege bierblikken op straat ontwijken, lawaai en hevige geuren negeren om je een weg... » meer lezen
Oorlogscameraman Jorge Lübbert maakte wereldwijd reportages van conflictsituaties. Zo open als zijn beeldmateriaal is, zo gesloten was hij jarenlang over zijn eigen verleden tijdens de Chileense dictatuur. Zijn zoon en jonge documentairemaker Andrés Lübbert, zag dit met lede ogen aan en besloot een film over het leven van zijn vader te maken. Het resultaat is een beklemmend, maar helend werk dat de naam El Color del Camaleón draagt. Het getuigt van de immense liefde van een zoon voor zijn vader, maar ook van de gruwelijkheden die een dictatuur kan aanrichten.... » meer lezen
Hoe kun je achtereenvolgens rock, merengue, salsa en ska spelen en ervoor zorgen dat het als één geheel blijft klinken? Door het feestelijk te houden en het te voorzien van geëngageerde teksten. Dit geheime recept passen de bandleden van Sindicato Sonico toe op hun nieuwe cd. Deze klinkt niet alleen zeer vrolijk en dansbaar, maar raakt ook gevoelige snaren over het leven van de migrant. Tijd voor een gesprek met frontman Rockman Santos en trombonist Loes Minnebo. We ontmoeten elkaar in café Zeezicht, een van de populairste cafés van Antwerpen.... » meer lezen
Opeens stond Enrique Noviello persoonlijk voor mijn deur in Borgerhout met de nieuwe maxi-EP van El Juntacadaveres. Een prachtexemplaar dat deze keer enkel verkrijgbaar is op vinyl of cassette. Who’s Gonna Stop Us is het eerste deel van een drieluik en is gebaseerd op het Brooklyn van 1974, het geboortejaar van Enrique. Daar begon toen net de disco furore te maken en dat hoor je ook doorschemeren op deze EP. Natuurlijk blijft het typische geluid van El Juntacadaveres duidelijk aanwezig door de bandoneon, een strakke ritmesectie en de raps van... » meer lezen
De Chileense film Neruda draait vanaf 8 december in de Nederlandse filmhuizen Het is 1948. In Chili wordt de tot senator voor de communistische partij verkozen dichter en diplomaat Pablo Neruda (echte naam Neftalí Ricardo Reyes) opgejaagd door de rechtse regering van president Gabriel González Videla. González – die in 1946 met steun van de communisten in het zadel was geholpen – is een sterk anticommunistische koers gaan varen, wat hem op veel kritiek komt te staan vanuit linkse hoek, in het bijzonder van de gevierde dichter. Neruda scherpt zijn pen... » meer lezen
Letterlijk vertaald betekent La Paz de vrede. In de film is het bedoeld als de stad La Paz (in Bolivia), maar het is een plaatsnaam die zich uitstekend leent voor een clichématige aanname: dat Camino a La Paz (dus letterlijk vertaald als ‘onderweg naar de vrede’) naast een roadmovie ook een verhaal is over het vinden van – interne? – vrede. Maar vrees niet, eerder dan op weg naar interne vrede in de stijl van Paulo Coelho’s boeken, is Camino a La Paz een verhaal over hoe verschillende perspectieven over de... » meer lezen
“Als ik dood zou gaan en opnieuw geboren zou worden, zou ik het allemaal opnieuw doen; bovenal een tangodanseres zijn. Ik zou alles opnieuw doen, behalve een relatie beginnen met Juan.” We maken kennis met de 80-jarige en nog steeds prachtige María Nieves. Zij vormde ruim veertig jaar lang een tangokoppel met de inmiddels 83-jarige Juan Carlos Copes. Samen waren zij jarenlang de belichaming van de Argentijnse tango. Ze tourden met hun tangoshows door Latijns-Amerika, de VS en zelfs Japan. Ze ontmoetten elkaar eind jaren veertig in een van de... » meer lezen