Over minder dan twee weken vinden in Venezuela presidentsverkiezingen plaats. Op 2 april begint in theorie de campagneperiode, maar eigenlijk is de campagne begonnen op het moment dat Hugo Chávez is overleden. Hieronder lees je over de meest opvallende gebeurtenissen tijdens de (pre)campagne van presidentskandidaten Nicolás Maduro en Henrique Capriles.
Twitter is een onmisbaar instrument geworden voor politici in campagnetijd. Zowel Chávez als Capriles gebruikten het medium veelvuldig tijdens de vorige campagne. Sinds enkele weken twittert ook Maduro fanatiek. @NicolasMaduro heeft inmiddels 560.000 volgers verzameld, concurrent @HCapriles heeft er ongeveer 2,3 miljoen.
Maduro’s campagne leunt dan ook vooral op de ‘cadena’, een radio- en televisieuitzending die verplicht door alle zenders moet worden uitgezonden. Oorspronkelijk is de cadena bedoeld voor aankondigingen van nationaal belang. Sinds Chávez is het echter een propagandamiddel geworden. Volgens de NGO Monitoreo Ciudadano is Maduro iedere dag 30 minuten op televisie via de cadena. Capriles, die gebonden is aan de Kieswet, krijgt drie minuten zendtijd per dag.
Dat meer zendtijd niet altijd beter is, blijkt uit Maduro’s optredens. Hij moet nog in zijn rol groeien: hij las live een twitterbericht voor dat hem belachelijk maakte. Ook zagen we hem het volkslied van Cuba zingen. Niet verstandig als je tegenstander je wegzet als een Cubaan. Wat Maduro wel goed doet, is zijn achterban waarschuwen dat de winst nog niet binnen is. Hij streeft naar tien miljoen stemmen, de ‘perfecte’ overwinning.
Maduro heeft op dit moment een dubbelrol als kandidaat en waarnemend president. Hij moet daarom ook (impopulaire) beleidsbeslissingen nemen. Zo werd twee maanden geleden de Venezolaanse munt gedevalueerd met 30 procent. En door de implementatie van een nieuw veilingsysteem voor de aankoop van dollars lijkt er sprake van een tweede devaluatie in twee maanden. Voor dezelfde dollar moet via het veilingsysteem tot drie keer zoveel betaald worden als de officiële koers.
De devaluatie is niet alleen voor Maduro een domper, maar voor vele Venezolanen. Eentje die het best weggespoeld kan worden met wat biertjes op het strand. Afgelopen week was namelijk ‘Semana Santa’, de aanloop naar Pasen. De Venezolanen genoten van een lang weekend, en trokken en masse naar de kust. Daar was ook kandidaat Capriles te vinden om campagne te voeren. Een positieve noot, nadat drie (reserve)parlementsleden zijn coalitie verlieten vanwege “gewelddadige plannen van de oppositie”.
Het epidemische geweld is ook een onderwerp dat Maduro heeft omarmd tijdens de campagne. Gisteren lanceerde hij ‘El Movimiento por la Paz y La Vida’, een beweging die verschillende overheidsorganisaties verenigt op het gebied van veiligheid, en zich vooral op jongeren richt: zij zijn immers meestal slachtoffer van het geweld. Hij noemde kapitalisme een belangrijke voedingsbron van criminaliteit.
De campagne duurt nog tot 11 april. Zowel Maduro als Capriles zouden hun campagne beginnen in de geboortestreek van Hugo Chávez, het landelijke Barinas. Het team van Capriles besloot uiteindelijk toch in een andere staat te beginnen om een eventuele clash van aanhangers te voorkomen.
Ook hier in Nederland is de campagne eigenlijk al begonnen: via facebook en flyers proberen Venezolanen de 1900 stemgerechtigde landgenoten in ons Koninkrijk te mobiliseren. Dat is ongeveer 0,01% van alle kiezers. Op 14 april kunnen zij stemmen in de ambassade te Den Haag of in de consulaten in Aruba of Bonaire. In oktober won Capriles overigens bij ‘onze’ Venezolanen met 60 procent van de stemmen.
Het is niet erg waarschijnlijk dat Capriles de verkiezingen zal winnen, laat staan met 60 procent. Alle peilingen tot nu toe laten een comfortabele winst van Maduro zien, van enkele procenten tot ruim 14 procent.
reageren